Haar zilveren sandalen passen fantastisch bij de tweekleurige pailetten op haar shirt. En dan met dat zwarte plooirokje, wat ik blind van schaamte weigerde te dragen toen ik zo oud was als zij. Nog steeds trouwens. Maar Lenthe draagt het als een fashionista in de dop.
Ik maak een fout als ik haar complimenteer met ‘Jij bent écht een onwijs stoer meisje’. Zei ik nou s t o e r ?! Dat wil ze nou juist helemaal niet zijn! Onhandige woordkeuze van me en een herstelpoging wordt gedoogd: Ik vind jou echt superhip!
Voor het oogonderzoek begint halen we eerst even de spanning eraf om over de druppels te kletsen die ze straks krijgt. Want dat is toch wel een dingetje. Zoiets als shampoo in je oog, maar dan veel korter en minder erg. Ze knikt. Wetend waar ze aan toe is kunnen we door.
.
We hebben het gezellig en wat doet ze het onwijs goed. Ze zet een rare bril op waar glaasjes in passen, ziet een vlieg in 3D en kan superscheel kijken.
.
Als Lenthe na 45min terugkomt zijn de druppels goed ingewerkt. Enorme pupillen hebben het blauw in haar ogen verstopt.
Ik meet nog eens en wat ze vooral niet hoopte is toch de eindconclusie: een bril.
Die wil ze niet.
Dan misschien lenzen?
Als we samen kletsen over het gemak van een bril die ze ook veel níet op hoeft is er nog 1 dilemma. Fluisterend legt ze haar angst eerst voor aan haar moeder, dan wordt hij doorgespeeld naar mij:
Denk je dat ik gepest word op school als ik een bril draag?
Dan breekt toch je hart?!
Als ik me bedenk hoe ik geplaagd zou zijn met een plooirok in mijn tijd (ja, 100 jaar terug 😉 ) en dan staat deze kleine fashionista voor me in zo’n rok met eenzelfde angst maar dan voor een bril …
Lief als ze is blijft ze me aankijken, wachtend op een geruststellend antwoord.
Er zijn nog 3 kinderen in de klas met een bril.
Worden die gepest? Nee. Word jij wel eens gepest? Nee.
Dan is er straks ook geen reden om te pesten als jij ineens een bril draagt toch?
Ze bepaalt de logica van mijn stellingen en knikt dan overtuigend.
Wat nu wel het belangrijkste is:
Jij moet de allerleukste bril gaan uitzoeken!
Jaaaa! Ik weet al wat ik wil!
En dat verbaast me dan weer niet.
Ze pakt een roze metalen bril en keurt hem per direct goed. De tweede, ook roze, is ook goed. Er is nog een andere bril op de plank die ik vind passen bij dit kleine modemeisje. Als ik haar dat vertel roept ze “welke welke welke?”
En we hebben weer een match.
Roze, doorschijnend, meisjesachtig, hip. Precies Lenthe.
