Met mijn handen strijk ik de kreukels uit het witte bloesje. De speciale opvouw-techniek-voor-in-de-koffer ten spijt. Ik ben in Berlijn. En vanavond staat een speciaal restaurant op het programma. Vrij vertaald vanuit het Duits ‘Sneeuwwitje’. Vandaar dus mijn witte bloesje.
Nog geen 30 minuten later klapt de deur van Sneeuwwitje alweer achter mij dicht. Vol! De logica van even reserveren vooraf neemt de teleurstelling niet weg. Jammer ook van het witte bloesje.
Ik doe geen moeite om een gelijkwaardig alternatief te vinden. 100 meter verderop sta ik voor de ingang van een onooglijk, maar bomvol Italiaans restaurant. Vol betekent goed. Knorrende buik betekent trek. Bier en pizza zijn het gevolg.
Het is er warm. Ik ben alsnog blij dat ik mijn dunne witte bloesje aan heb. Een kakofonie van gesprekken sluit om mij heen. Ik zie de bediening in te vaak gewassen zwarte kleding de benen uit hun lijf lopen. Smakelijke borden met pizza’s en pasta’s worden op de kale houten tafels gezet. Een dun papieren placemat en een waxinelichtje is alles wat de tafel kleed. Wel 10 verschillende houten stoelen maken de wanorde in de onoverzichtelijke opstelling compleet.
Muren staan volgeklad met teksten als: “Zoë & Brian were here.”
Bij Sneeuwwitje was deze chaos onmogelijk geweest. Daar was alles … tja … wit dus. Maar door de herhaling was de beleving compleet. Het klopte allemaal. Bij deze Italiaan klopt het plaatje niet.
Retailgoeroe’s zullen roepen: Maar dit is ook beleving!
En ze hebben vast gelijk.
Maar jongens kom op! Is er nog nieuw leven na “beleving”?
Ik word soms zo moe van het altijd terugkerende woord beleving. Natuurlijk sluit ik mijn ogen er niet voor. Maar er zijn meer zaken die onder een vergrootglas moeten.
Nota bene in Berlijn heb ik de beste pizza EVER op. Het product was TOP. De bediening vloog met plezier van tafel naar tafel. De passie voor goed eten vloeide vanuit de keuken het restaurant in.
Laat die “beleving” niet een overgewaardeerd onderwerp worden.
Het is niet zaligmakend die investering in de inrichting. Je product moet nog altijd BRILjant zijn. En het plezier in je vak moet haarSCHERP opgemerkt kunnen worden.
Als je die 2 zaken mist kun je wat mij betreft alsnog de pot op met je “BELEVING”!