“Maar jij hebt daar gevoel voor.” Ohw, denk je dat? Zo zie ik het zelf niet. Tenminste, zo heb ik het nooit bekeken. Het is mijn werk toch?
Brillenbeurs
Het gesprek met een collega gaat over het vinden van nieuwe brilmerken op de beurs in Parijs, de Silmo. Leveranciers van bekende en onbekende merken showen er hun nieuwste collecties. Sommigen houden hun stand angstvallig afgesloten. Slechts een enkel montuur laten ze zien in een verlichte kunststof kubus. Grote wanden omringen hun geheimen. Ze zijn bang dat hun ideeën gestolen worden of kopieën opduiken vanuit Azië.
In een ‘split second’
Maar ik piep gewoon naar binnen. Mijn vader wordt aangehouden met de vraag waar we vandaan komen en of we wel een afspraak hebben. Tegen de tijd dat ik uit de stand gehaald word (want ik heb geen afspraak :p), heb ik het al gezien. Ik wil niet alleen de monturen van een merk zien namelijk. Ik wil de sfeer proeven, de mensen zien die het verkopen en inkopen. Een gevoel oppikken van wat een merk uitdraagt.
Lady Gaga
Pad na pad loop ik door. Iemand achter mij geeft me een boze blik als ik plotseling stil sta en 2 stappen terug doe. BAF! Sorry, zeg ik nog, maar het helpt niet echt. Best terecht, die boze blik. Ik zie een poster in een stand die uitdaagt, een tikkeltje ondeugend is, maar niet ordinair. Ik kijk naar de mensen in de stand, zij zijn precies zo. Gedurfde kledingkeuze en kapsels die in geen magazine terug te vinden zijn. Opvallend, eigen stijl, verrassend. Exact zoals de brillen dus. Terwijl ik sta te kijken spreekt de designer me aan. Ik vertel haar dat de collectie een hoog Lady Gaga gehalte heeft. Ja dat klopt wel, zegt ze, die foto aan de wand is namelijk de styliste van Gaga. Ohw!
Passie in het kwadraat
Popster allure in een bril gaat misschien wat ver voor mijn klanten. Tenminste, konijnenoren of panters op de monturen lijkt me voorlopig echt buiten de comfortzone. Maar op zaterdagochtend, dag 2, zie ik monturen liggen waar mijn hartje van overslaat. Ik kijk, pak, voel en leg terug. En dan nog eens en nog eens. De fransman in de stand verstaat mijn uitroep “sodeknetters!!!”. Of ziet hij het misschien in mijn ogen? Wat ik in ieder geval bij hem zie is passie en nog eens passie. Hij is één met het merk. Zijn brillen zijn bijna zijn kindjes. Zijn verhaal klopt. Kriebels krijg ik ervan in mijn buik. Heerlijk!
Nieuws in aantocht
Hoe ik tussen al die duizenden brillen nu precies datgene vind wat ik wil? Nou ja, noem het gevoel. Maar ik vind het gewoon mijn werk zorgvuldig uitvoeren. Tijd nemen, kilometers maken, kijken en zoeken. Dan vinden, overdenken, nog eens kijken, voelen en vasthouden, erover praten. En dan de beslissing durven nemen. Ja, het nieuws komt er aan. Een fantastische collectie van stainless steel ingelegd met hout, leer, stof of carbon. Echt, ik ben zo blij als een kind en kan eigenlijk niet wachten!