“En? Was het leuk op de beurs in Milaan?”
In het voorbij gaan wordt het me snel gevraagd, via Twitter of Facebook, en mijn antwoord wil ik dan ook kort houden. “Yep, was super!” Toch dekt het de lading niet, niet voor mij tenminste, maar niet iedereen zit te wachten op een uitgebreid antwoord. Laat staan dat mijn hersenspinsels überhaupt te volgen zijn.
Immers, op het moment dat ik die immense hallen betreed, gaan automatisch al mijn zintuigen op scherp en zijn mijn receptoren ontvankelijk voor alles wat ik zie. Ik zoek niet alleen de leukste en mooiste brillen, ik zoek die sfeer, dat beeld, die persoon, dat kleine detail, wat mij nieuwe ideeën geeft of juist bevestiging in mijn plan.
Wanneer ik thuis kom van een beurs, New York, Milaan, Parijs, München of ‘gewoon’ Nederland, ben ik kapot. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Een nachtje goed slapen lost het één op, maar het andere heeft wat langer nodig. Dat geeft niks, komt helemaal goed.
De Mido in Milaan was TOP! Nieuwe collecties dienen zich aan, met verlangen kijk ik er naar uit. Gesprekken hebben me aan het denken gezet over mijn strategieën, confronterend en helder. Beelden van mensen, stands en etalages laten me zinderen van ideeën. Pfff … zeker weten, Mido het was super!