Nog voor de 3 vrouwen bij me aan tafel schuiven zie ik een brillendoos onder een armgeklemd. Onder het jassen-uittrek-ritueel hoor ik dat de schoonzus bij haar op het dorp een nieuwe bril heeft gezocht. Alleen is nog niemand echt gecharmeerd van de opties tot nu toe. En daarom zitten zus (op haar advies), schoonzus en dochter nu bij mij.
Uitdaging
De doos wordt demonstratief op tafel gezet. Ik vermijd een blik erin. Nee, laat mij maar lekker blanco. Als ik de koffie met chocolaatjes neerzet, stel ik wat vragen. Ik kom wat te weten wat deze schoonzus zoal draagt, wie en hoe ze is op het werk en thuis. Haar dochter is erg behulpzaam. Op een manier zoals alleen tieners over hun moeder kunnen spreken.
Spannend
Dit blijft het leukste onderdeel van mijn vak, een briladvies geven. Zoals zo vaak begin ik gelijk met wat spannende monturen. Niks veilig of onopvallend. Soms vertel ik erbij waarom ik juist dat montuur gepakt heb. Bijvoorbeeld omdat het mooi meeloopt met de wenkbrauwlijn. Of omdat de ronde vorm haar rechte kaaklijn verzacht. Soms zeg ik ook gewoon even niks.
Anders
Zus, schoonzus en tienerdochter roepen bij bril nummer 3 al dat ik heel andere monturen pak als die in de brillendoos zitten. Als ik me net wil gaan verdedigen, begrijp ik dat het juist heel positief is. Schoonzus wordt zelfs blij van het passen. En dat was ze niet toen ze gisteren de brillen op zicht mee nam.
Lief
Tijdens het passen blijft één bril favoriet. Vanuit alle hoeken en in alle spiegels wordt hij bekeken. Tienerdochter roept ineens: Jeetje, mam, die bril maakt je lief. Straks denken ze nog dat ik een lieve moeder heb.
Je begrijpt, deze lieve bril is het geworden. Een montuur met prachtige blauwe tinten die haar heldere ogen eruit laten springen. Zacht en stoer tegelijk. Perfect voor deze schoonzus.
Later heb ik alsnog de inhoud van de brillendoos gezien …
Gelukkig zijn er heel, heel, heel veel mooie brillen!